این آزمون برای سنجش ورود به دبستان ،تشخیص L.D،ارزشیابی مشکلات هیجانی،آسیب مغزی خصوصاً قطعه ی آهیانه ای راست به کار می رود و نیز در شناسایی کودکان عقب مانده واختلال OCD و ADHD و حتی روان پریشی کاربرد دارد. نیز برای سنجش ویژگیهای نوجوانان به کار می رود.این آزمون در سال1938 توسط لورتا بندر loreta bender تدوین شد . کوپیتز koppitz آن را برای سنجش رشدی دیداری حرکتی کودکان 5-11 بکار برد.
مهمترین محاسن آن اجرای سریع آزمون است و یکی از چهار آزمونی است که مورد استفاده ی گسترده قرار گرفته است.
آزمون بندر، علاوه بر کاربرد اصلی خود یعنی تشخیص آسیب مغزی، کاربرد‌های مهم دیگری هم دارد. در مورد جامعه کودکان، برای سنجش آمادگی کودکان برای ورود به دبستان، پیش‌بینی پیشرفت تحصیلی، ‌تشخیص کودکان دچار اختلال خواندن و ناتوانی یادگیری، ارزشیابی مشکلات هیجانی، مطالعه نارسایی‌های رشدی و همچنین به عنوان یک آزمون هوشی غیرکلامی به‌کار بسته شده است. در مورد نوجوانان و بزرگسالان، آزمون بندر برای تشخیص آسیب مغزی و به عنوان یک آزمون فرافکن برای سنجش ویژگی‌های شخصیتی مفید شناخته شده است.